Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

mare turbato

  • 1 mare turbato

    сущ.

    Итальяно-русский универсальный словарь > mare turbato

  • 2 turbato

    Большой итальяно-русский словарь > turbato

  • 3 turbato

    turbato agg 1) смущённый; смятенный, взволнованный 2) нарушенный 3) бурный, взволнованный mare turbato — бурное море tempo turbato — пасмурная погода 4) тусклый; мутный

    Большой итальяно-русский словарь > turbato

  • 4 turbato

    agg
    3) бурный, взволнованный
    4) тусклый; мутный

    Большой итальяно-русский словарь > turbato

  • 5 mare

    mare, is, Abl. ī, n. (gotisch marei, ahd. meri), das Meer (Ggstz. terra, u. Ggstz. ager), I) eig.: mare Aegaeum, Cic., Hadriaticum, Caes., Ionium, Liv.: mare Oceanus, Caes. u. Tac.: mare fluctuosum, Plaut.: vadosum, Caes. u. Sen.: mare tranquillum, Plaut., Cic. u.a., lene et tranquillum, Curt.: mare placidum, Verg. u. Plin. ep.: latum ac turbidum, Sen.: turbatum, turbatius, Plin. ep. u. Suet.: aestuans (Ggstz. tranquillum), Ps. Quint. decl.: mare vastum atque apertum, Caes.: nostrum mare, das Mittelländische Meer, Caes.: superum, das obere Adriatische u. Jonische, Cic.: inferum, das Etrurische, Cic.: conclusum, ein Binnenmeer, wie das Mittelländische, im Gegensatz zum offenen Weltmeere, Caes.: clausum, nicht schiffbares, Cic.: maris pontus, Meerestiefe, Verg. Aen. 10, 377: poet. Meeresflut, ibid. 1, 114. – se in mare deicere (vom Schiffe aus), Nep.: mare ingredi, zur See gehen, Cic.: mare turbatius ingredi, Suet.: mare pedibus ingredi, Lact. 4, 15, 21: numquam ingressum esse mare, Ter.: placido od. turbato mari vehi, Plin. ep.: infero mari hieme maximā navigare, Cic.: mare vastissimum hieme transire, Cic.: mare sulcare, Verg.: per mare currere (fahren), Hor.: ire mari, Verg.: mare infestum habere, unsicher machen (v. Seeräubern), Cic.: mari exactum esse, Plin. pan. – poet. übtr., mare aëris, Luftmeer = Luft, Lucr. – mari, zur See, Nep.: terrā marique, terrā et (ac) mari u. dgl., s. terra. – poet., v. einem Hartherzigen, e mari natus, od. mare te genuit, Catull., Tibull. u. Ov. – maria omnia caelo miscere, Himmel u. Erde vermengen = entsetzlichen Sturm erregen, Verg. Aen. 5, 790: mare caelo confundere, Himmel u. Erde vermengen = alles Mögliche versuchen, Iuven. 6, 283. – maria montesque polliceri, sprichw., goldene Berge versprechen, Sall. Cat. 23, 3. – in mare fundere aquas, sprichw., Wasser in einen Brunnen tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – II) meton.: 1) das Meerwasser, Seewasser, vinum mari condire, Plin.: Chium (vinum) maris expers, nicht mit Meerwasser vermischt, Hor. – 2) die Meerfarbe, Plin. 37, 80. – / Ungew. Abl. mare, Varro fr. u.a. bei Charis. 61, 6 sqq. Lucr. 1, 161. Ov. art. am. 3, 94; trist. 5, 2, 20; ex Pont. 4, 6, 46. Lact. de mort. pers. 21, 11: Genet. Plur. marum, Naev. bell. Pun. I. fr. V III. p. 10 ed. Vahlen. – Nbf. Nomin, maris, Corp. inscr. Lat. 5, 3014: Akk. marem, Inscr. in Visconti Mus. Pio-Clem. 1. p. 67 (wo usque ad marem).

    lateinisch-deutsches > mare

  • 6 mare

    mare, is, Abl. ī, n. (gotisch marei, ahd. meri), das Meer (Ggstz. terra, u. Ggstz. ager), I) eig.: mare Aegaeum, Cic., Hadriaticum, Caes., Ionium, Liv.: mare Oceanus, Caes. u. Tac.: mare fluctuosum, Plaut.: vadosum, Caes. u. Sen.: mare tranquillum, Plaut., Cic. u.a., lene et tranquillum, Curt.: mare placidum, Verg. u. Plin. ep.: latum ac turbidum, Sen.: turbatum, turbatius, Plin. ep. u. Suet.: aestuans (Ggstz. tranquillum), Ps. Quint. decl.: mare vastum atque apertum, Caes.: nostrum mare, das Mittelländische Meer, Caes.: superum, das obere Adriatische u. Jonische, Cic.: inferum, das Etrurische, Cic.: conclusum, ein Binnenmeer, wie das Mittelländische, im Gegensatz zum offenen Weltmeere, Caes.: clausum, nicht schiffbares, Cic.: maris pontus, Meerestiefe, Verg. Aen. 10, 377: poet. Meeresflut, ibid. 1, 114. – se in mare deicere (vom Schiffe aus), Nep.: mare ingredi, zur See gehen, Cic.: mare turbatius ingredi, Suet.: mare pedibus ingredi, Lact. 4, 15, 21: numquam ingressum esse mare, Ter.: placido od. turbato mari vehi, Plin. ep.: infero mari hieme maximā navigare, Cic.: mare vastissimum hieme transire, Cic.: mare sulcare, Verg.: per mare currere (fahren), Hor.: ire mari, Verg.: mare infestum habere, unsicher machen (v. Seeräubern), Cic.: mari exactum esse, Plin. pan. – poet. übtr., mare aëris, Luftmeer = Luft,
    ————
    Lucr. – mari, zur See, Nep.: terrā marique, terrā et (ac) mari u. dgl., s. terra. – poet., v. einem Hartherzigen, e mari natus, od. mare te genuit, Catull., Tibull. u. Ov. – maria omnia caelo miscere, Himmel u. Erde vermengen = entsetzlichen Sturm erregen, Verg. Aen. 5, 790: mare caelo confundere, Himmel u. Erde vermengen = alles Mögliche versuchen, Iuven. 6, 283. – maria montesque polliceri, sprichw., goldene Berge versprechen, Sall. Cat. 23, 3. – in mare fundere aquas, sprichw., Wasser in einen Brunnen tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – II) meton.: 1) das Meerwasser, Seewasser, vinum mari condire, Plin.: Chium (vinum) maris expers, nicht mit Meerwasser vermischt, Hor. – 2) die Meerfarbe, Plin. 37, 80. – Ungew. Abl. mare, Varro fr. u.a. bei Charis. 61, 6 sqq. Lucr. 1, 161. Ov. art. am. 3, 94; trist. 5, 2, 20; ex Pont. 4, 6, 46. Lact. de mort. pers. 21, 11: Genet. Plur. marum, Naev. bell. Pun. I. fr. V III. p. 10 ed. Vahlen. – Nbf. Nomin, maris, Corp. inscr. Lat. 5, 3014: Akk. marem, Inscr. in Visconti Mus. Pio-Clem. 1. p. 67 (wo usque ad marem).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mare

  • 7 бурное море

    adj
    gener. libecciata (из-за юго-западного ветра), mare agitato, mare alto, mare cattivo, mare commosso, mare furioso, mare grosso, mare procelloso, mare rivoltoso, mare traverso, mare turbato

    Universale dizionario russo-italiano > бурное море

  • 8 turbo [1]

    1. turbo, āvī, ātum, āre (turba), in Unruhe-, in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, I) eig.: 1) im allg.: mare, aequora u. dgl., unruhig-, stürmisch machen, aufregen (v. den Winden), Cic., Lucr. u.a. – comas (Ggstz. componere comas), verwirren, Quint.: u. so capillos, Ov.: u. poet. übtr. mit griech. Acc., turbatus capillos, mit verwirrten Haaren, Ov. – ne folia turbata volent rapidis ludibria ventis, Verg. – ceram (des Siegels), verletzen, Quint.: uvae recentes alvum turbant, bringen Störungen im Unterleibe hervor, Plin.: so auch hedera mentem turbat, Plin.: turbato vehementius vultu, nachdem sich sein Gesicht leidenschaftlich verzogen hatte, Petron. – refl., cum mare turbaret, unruhig-, stürmisch wurde, Varro r.r. 3, 17, 7 Schn. (al. turbaretur): et septemgemini turbant trepida ostia Nili, sind in Unruhe, Verg. Aen. 6, 800. – 2) insbes.: a) eine Menschenmenge in Unordnung-, in Verwirrung bringen, bes. als milit. t.t., ordines, aciem peditum, Liv.: absol. = Unordnung-, Verwirrung anrichten, ferae ita ruunt atque turbant, ut etc., Cic. de fin. 1, 34: als milit. t.t., (equites) modice primo impetu turbavere, Liv.: turbantibus invicem copiis, Flor. – u. so Pass. impers., totis turbatur agris, herrscht Feindesgetümmel, Verg. ecl. 1, 12. – b) eine Flüssigkeit trüben, trübe machen, ipsos pedibusque manuque lacus, Ov.: color primo turbati fluminis imbre, Ov.: limo turbatam haurit aquam, Hor. – c) mit einer Flüssigkeit vermengen, pulvis sputo turbatus, Petron. 131, 4. – II) übtr., in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, stören, 1) im allg.: contiones, Liv.: comitia et campum, Liv. epit.: ne incertā prole auspicia turbarentur, Liv.: quae defectione turbata erant, angerichteten Verwirrungen, Curt.: non modo illa, quae erant aetatis, ordinis quaestusque, permiscuit, sed etiam in his duobus generibus, civium novorum veterumque, delectum atque ordinem turbavit, Cic.: u. so omnem ordinem consilii, Liv.: statum civitatis, den Bestand des Staates stören, Liv.: Aristoteles multa turbat, wirft (in der Erklärung) durcheinander, Cic. – spem pacis, stören, trüben (= vermindern), Liv.: und so pax turbata, Liv. – mit homog. od. allgem. Objekt oder absol. = Verwirrung-, Unordnung anrichten, quas mihi filius turbas turbet, Plaut.: quantas res turbo, Plaut.: quae meus filius turbavit, Plaut.: ne quid ille turbet, vide, Cic.: turbent porro quam velint, Ter.: at id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut, earum motus et impetus quo pertineant, non intellegamus, Cic. – Pass. impers., turbatum est domi, es herrscht Verwirrung, Ter. – 2) insbes.: a) turbare rem oder censum, sein Vermögen in Unordnung bringen, -zerrütten, Bankrott machen, Iuven. u. Petron.: absol., omnibus in rebus turbarat, hatte sein ganzes Vermögen zerrüttet, war ganz bankrott geworden, Cael. in Cic. ep. – b) im Gemüte verwirren, beunruhigen, in Unruhe versetzen, stutzig machen, in Bestürzung versetzen, alqm, Curt. u. Ov.: omnes, Auct. b. Alex.: animum alcis, Curt.: mentem, Curt.: subito mentem turbata dolore, Verg.: ( aber turbata mens, Geistesstörung, Wahnsinn, Tac.): omine turbata est, Ov.: cum quadru pedes monstri metu turbantur, scheu werden, Ov.: u. so aliorum turbati equi, Curt. – c) politisch Unruhen-, Wirren erregen oder anstiften, sich empören (s. Heräus Tac. hist. 1, 7, 2), Macer in Africa haud dubie turbans, Tac.: si una alterave civitas turbet, Tac.: u. Pass. impers., si in Hispania turbatum esset, Unruhen ausgebrochen wären, Cic. Sull. 57. – / Archaist. Fut. exact. pass. turbassitur, Lex bei Cic. de legg. 3, 11.

    lateinisch-deutsches > turbo [1]

  • 9 turbo

    1. turbo, āvī, ātum, āre (turba), in Unruhe-, in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, I) eig.: 1) im allg.: mare, aequora u. dgl., unruhig-, stürmisch machen, aufregen (v. den Winden), Cic., Lucr. u.a. – comas (Ggstz. componere comas), verwirren, Quint.: u. so capillos, Ov.: u. poet. übtr. mit griech. Acc., turbatus capillos, mit verwirrten Haaren, Ov. – ne folia turbata volent rapidis ludibria ventis, Verg. – ceram (des Siegels), verletzen, Quint.: uvae recentes alvum turbant, bringen Störungen im Unterleibe hervor, Plin.: so auch hedera mentem turbat, Plin.: turbato vehementius vultu, nachdem sich sein Gesicht leidenschaftlich verzogen hatte, Petron. – refl., cum mare turbaret, unruhig-, stürmisch wurde, Varro r.r. 3, 17, 7 Schn. (al. turbaretur): et septemgemini turbant trepida ostia Nili, sind in Unruhe, Verg. Aen. 6, 800. – 2) insbes.: a) eine Menschenmenge in Unordnung-, in Verwirrung bringen, bes. als milit. t.t., ordines, aciem peditum, Liv.: absol. = Unordnung-, Verwirrung anrichten, ferae ita ruunt atque turbant, ut etc., Cic. de fin. 1, 34: als milit. t.t., (equites) modice primo impetu turbavere, Liv.: turbantibus invicem copiis, Flor. – u. so Pass. impers., totis turbatur agris, herrscht Feindesgetümmel, Verg. ecl. 1, 12. – b) eine Flüssigkeit trüben, trübe machen, ipsos pedibusque manuque lacus,
    ————
    Ov.: color primo turbati fluminis imbre, Ov.: limo turbatam haurit aquam, Hor. – c) mit einer Flüssigkeit vermengen, pulvis sputo turbatus, Petron. 131, 4. – II) übtr., in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, stören, 1) im allg.: contiones, Liv.: comitia et campum, Liv. epit.: ne incertā prole auspicia turbarentur, Liv.: quae defectione turbata erant, angerichteten Verwirrungen, Curt.: non modo illa, quae erant aetatis, ordinis quaestusque, permiscuit, sed etiam in his duobus generibus, civium novorum veterumque, delectum atque ordinem turbavit, Cic.: u. so omnem ordinem consilii, Liv.: statum civitatis, den Bestand des Staates stören, Liv.: Aristoteles multa turbat, wirft (in der Erklärung) durcheinander, Cic. – spem pacis, stören, trüben (= vermindern), Liv.: und so pax turbata, Liv. – mit homog. od. allgem. Objekt oder absol. = Verwirrung-, Unordnung anrichten, quas mihi filius turbas turbet, Plaut.: quantas res turbo, Plaut.: quae meus filius turbavit, Plaut.: ne quid ille turbet, vide, Cic.: turbent porro quam velint, Ter.: at id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut, earum motus et impetus quo pertineant, non intellegamus, Cic. – Pass. impers., turbatum est domi, es herrscht Verwirrung, Ter. – 2) insbes.: a) turbare rem oder censum, sein Vermögen in Unordnung bringen, -zerrütten, Bankrott machen, Iuven. u. Petron.: absol., omnibus in rebus turbarat,
    ————
    hatte sein ganzes Vermögen zerrüttet, war ganz bankrott geworden, Cael. in Cic. ep. – b) im Gemüte verwirren, beunruhigen, in Unruhe versetzen, stutzig machen, in Bestürzung versetzen, alqm, Curt. u. Ov.: omnes, Auct. b. Alex.: animum alcis, Curt.: mentem, Curt.: subito mentem turbata dolore, Verg.: ( aber turbata mens, Geistesstörung, Wahnsinn, Tac.): omine turbata est, Ov.: cum quadru pedes monstri metu turbantur, scheu werden, Ov.: u. so aliorum turbati equi, Curt. – c) politisch Unruhen-, Wirren erregen oder anstiften, sich empören (s. Heräus Tac. hist. 1, 7, 2), Macer in Africa haud dubie turbans, Tac.: si una alterave civitas turbet, Tac.: u. Pass. impers., si in Hispania turbatum esset, Unruhen ausgebrochen wären, Cic. Sull. 57. – Archaist. Fut. exact. pass. turbassitur, Lex bei Cic. de legg. 3, 11.
    ————————
    2. turbo, inis, m., I) alles, was sich in einem Kreise herumdreht, der Wirbel, A) des Windes: 1) eig.: a) der Wirbelwind, Sturmwind, Cic. u. Verg.: auch verb. ventus turbo, turbo venti, turbines venti, Plaut. – b) der Wirbel, den der Wind macht, Lucr. u. Verg. – 2) bildl., der Sturm, in turbinibus rei publicae, Stürmen, Cic.: tantus miserarum turbo rerum, Sturm des Unglücks, Ov.: ille turbo civilis insaniae toto furore detonuit (tobte aus), Flor.: mentis turbine agar, es geht gleichsam im Wirbel alles mit mir herum, Ov.: o confuse nimis Gradivi turbine Varro, Kriegssturm, Sil. – von Pers., tu, procella patriae, turbo ac tempestas pacis atque otii, Verheerer des Vaterlandes, weiterähnlicher Zerstörer des Friedens und der Ruhe, Cic. de dom. 137: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, atrocissimus turbo totius Orientis, Oros. 3, 7, 5. – B) der Kreisel, ein Spielzeug der Knaben, 1) eig., Cic. u.a. – 2) übtr., jeder wie ein Kreisel gestaltete Gegenstand, wie Zapfen, Stöpsel usw., cardinum turbines tardi, Varro fr.: turbines cadorum, spitze Mündung, Plin.: turbine crescit (bucina) ab imo, Kreisform, Ov. – insbes.: a) die Haspel, Zauberhaspel, das Zauberrad, Hor. epod. 17, 7. – b) der Wirbel ( Wertel) an der Spindel, teres, Catull. 64, 314; celer, Auct. consol. ad Liv. 163: conus, quem turbinem vocant, Boëth. inst. mus. 1, 3.
    ————
    p. 190, 16 Fr. – II) die wirbelförmige-, rotierende Bewegung, der Wirbel, Kreis, des Rauches, Verg.: des Himmels, Mondes, Feuers, Lucr.: eines Rades, Sen. poët.: einer Schlange, Kreiswindung, Sil.: eines Sklaven, den man bei seiner Freilassung herumdreht, Pers.: des Wassers, Wirbel, Strom, Stat. – bes. Wirbel = Kreiswurf, immanis, Verg.: saxi, Verg.: quo turbine torqueat hastam, Verg.: u. Wirbel = Kreisflug, celeri ad terram turbine fertur, Verg.: hasta volans... turbine, Val. Flacc. – bildl., non modo militiae turbine factus eques, im Durchkreisen der verschiedenen militärischen Grade, durch Aufrücken, Ov.: densi turbine vulgi, wogendes Gewühl, Claud.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbo

  • 10 agitato

    1. agg
    1) взволнованный, возбуждённый
    2) беспокойный, бурный
    2. m
    reparto agitati1) отделение буйнопомешанных 2) разг. шутл. дурдом
    3. avv муз.
    взволнованно, тревожно
    Syn:
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > agitato

  • 11 commosso

    agg
    1) взволнованный; растроганный; потрясённый
    2) книжн. приведённый в движение
    Syn:
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > commosso

  • 12 это

    I част.
    куда это ты так спешишь? — dov'è che vai così di fretta?; cos'è tutta questa fretta?
    о чем он это думает? — a che cosà mai sta pensando?; a che cosa penserà?; a cos'è che pensa?
    2) (при сказуемом, выраженном существительным, инфинитивом, или предикативным наречием - употребляется как связка - перев. глаголом "essere" и др. способами)
    руководить - это быть всегда впередиdirigere vuol dire essere sempre in avanscoperta
    II
    1) мест. сущ. к этот
    2) разг. (указывает на мысль, выраженную ранее)
    все это очень меня взволновало — tutto ciò mi ha turbato molto
    пляж, море, солнце - это мне знакомо — spiaggia, mare, sole: sono cose che conosco

    Большой итальяно-русский словарь > это

  • 13 бурный

    1) ( волнуемый бурей) tempestoso, burrascoso
    3) ( стремительный) rapido, impetuoso
    4) ( неистовый) violento, forte
    * * *
    прил.
    1) tempestoso, burrascoso

    бу́рное море — mare tempestoso

    бу́рная жизнь — vita tempestosa

    2) ( стремительный) impetuoso, irruente

    бу́рный рост — crescita impetuosa

    3) ( страстный) violento, acceso

    бу́рный спор — discussione accesa / animata

    бу́рные аплодисменты — applausi fragorosi

    * * *
    adj
    1) gener. prorompente, frenetico, fortunale, repente, rivoltoso, rovinoso, turbato, agitato, burrascoso, estuoso, fiero, fluttuoso, fortunoso, impetuoso, irruente, mosso, procelloso, scrosciante, tempestoso, travolgente, tumultuoso, tumultuoso (о дискуссии, собрании), violento
    2) liter. bollente
    3) mus. gagliardo

    Universale dizionario russo-italiano > бурный

  • 14 это

    1. частица 2.
    * * *
    I част.

    куда э́то ты так спешишь? — dov'è che vai così di fretta?; cos'è tutta questa fretta?

    о чём он э́то думает? — a che cosà mai sta pensando?; a che cosa penserà?; a cos'è che pensa?

    2) (при сказуемом, выраженном существительным, инфинитивом, или предикативным наречием - употребляется как связка - перев. глаголом "essere" и др. способами)
    II
    1) мест. сущ. к этот
    2) разг. (указывает на мысль, выраженную ранее)

    э́то они виноваты — sono loro i colpevoli

    всё э́то очень меня взволновало — tutto ciò mi ha turbato molto

    пляж, море, солнце - э́то мне знакомо — spiaggia, mare, sole: sono cose che conosco

    * * *
    n
    1) gener. cotesto, cio, lo, questo
    2) tuscan. ella

    Universale dizionario russo-italiano > это

  • 15 agitato agg

    [adʒi'tato] agitato (-a)
    1) (malato) restless, (bambino) fidgety, (mare) rough
    2) (persona: turbato) worried, upset, (eccitato) excited

    Dizionario Italiano-Inglese > agitato agg

  • 16 agitato

    agitato
    agitato , -a [adlucida sans unicodeʒfonti'ta:to]
      aggettivo
     1 (mosso) unruhig; (a mare, discussione) bewegt
     2 (figurato: eccitato, turbato) aufgeregt

    Dizionario italiano-tedesco > agitato

  • 17 agitato

    agitato agg. 1. (rif. al mare) agité. 2. ( inquieto) agité: una notte agitata une nuit agitée; sonno agitato sommeil agité. 3. ( turbato) troublé, perturbé: sono molto agitato per ciò che mi hai detto je suis très troublé par ce que tu m'as dit. 4. ( Mus) agitato.

    Dizionario Italiano-Francese > agitato

  • 18 agitato

    agg [adʒi'tato] agitato (-a)
    1) (malato) restless, (bambino) fidgety, (mare) rough
    2) (persona: turbato) worried, upset, (eccitato) excited

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > agitato

  • 19 agitato

    1. agg.
    1) беспокойный, бурный
    2) (turbato) взволнованный, обеспокоенный, встревоженный; (eccitato) возбуждённый, перевозбуждённый
    2. m.
    (psic.) буйнопомешанный

    Il nuovo dizionario italiano-russo > agitato

См. также в других словарях:

  • turbato — agg. [part. pass. di turbare ]. 1. [di mare e sim., messo in movimento dal vento o dalle correnti] ▶◀ agitato, mosso. ◀▶ calmo. 2. (fig.) [che è stato allontanato da uno stato normale e tranquillo: serenità t. ] ▶◀ disturbato, molestato,… …   Enciclopedia Italiana

  • turbato — tur·bà·to p.pass., agg. 1. p.pass. → turbare, turbarsi 2. agg. CO in preda a turbamento, agitato, inquieto: essere, mostrarsi turbato | che rivela turbamento: sguardo, volto turbato Sinonimi: agitato, confuso, conturbato, inquieto, scombussolato …   Dizionario italiano

  • calmo — 1càl·mo s.m. OB marza da innesto {{line}} {{/line}} DATA: av. 1547. ETIMO: voce ven., lat. calămu(m), dal gr. kálamos canna, stelo . 2càl·mo agg. FO 1a. del mare, del tempo e sim., che è in stato di calma: oggi il mare è calmo come l olio,… …   Dizionario italiano

  • tranquillo — agg. [dal lat. tranquillus (forse affine a quies quiete )]. 1. [che è in stato di calma, di quiete, in senso fisico, generalm. con riferimento a una distesa d acqua: il mare, oggi, è t. ; un atmosfera t. ] ▶◀ calmo, liscio, piatto, quieto.… …   Enciclopedia Italiana

  • tranquillo — tran·quìl·lo agg., avv., s.m.inv. FO 1a. agg., del mare, del vento e sim., che è in stato di quiete, di calma: il mare oggi è tranquillo Sinonimi: 2calmo, cheto, 1pacifico, placido, quieto, sereno. Contrari: agitato. 1b. agg., di luogo,… …   Dizionario italiano

  • Catalogue Ryom — Le catalogue Ryom est le catalogue le plus récent et le plus complet de l œuvre d Antonio Vivaldi. Il a été établi par le musicologue danois Peter Ryom et publié en 1973. C est ce catalogue qui est systématiquement utilisé par les éditeurs de… …   Wikipédia en Français

  • Antonio Vivaldi — Para el botánico, véase José Luis Vivaldi. Antonio Vivaldi Nombre …   Wikipedia Español

  • TAGUS — I. TAGUS fluvius Hispaniae celeberrimus, vulgo Taio. Oritur ex monte Orospeda in Celtiberis geminô fonte, ac per Toletum, Liboram, Norbam Caesaream, Scalabim et Ulyssipponem longô decurrens tractu, in Oceanum occiduum sese (latus in ore 2. leuc.) …   Hofmann J. Lexicon universale

  • agitato — a·gi·tà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → agitare, agitarsi 2. agg. CO spec. del mare: mosso, tempestoso Sinonimi: brutto, burrascoso, gonfio, grosso, tempestoso. Contrari: 2calmo, tranquillo. 3. agg. CO fig., di qcn., eccitato, inquieto …   Dizionario italiano

  • palpitare — pal·pi·tà·re v.intr. (io pàlpito; avere) CO 1. spec. del cuore, battere, pulsare con frequenza accelerata per effetto di alterazioni fisiche o turbamenti emotivi Sinonimi: pulsare. 2. fig., di un sentimento, essere avvertibile, manifestarsi in… …   Dizionario italiano

  • quieto — quiè·to agg. AU 1. che è in stato di quiete, che non si muove o si muove con moto lento e regolare: oggi il mare è quieto | acque quiete, immobili, quasi stagnanti | aria quieta, cielo quieto, in cui non spira un alito di vento Sinonimi: 1fermo,… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»